Το Μυστικό του Άγιου Βασίλη
|
"Έχουν υπάρξει αρκετές παρεξηγήσεις σχετικά με το τι κάνω" δήλωσε με δισταγμό ο Άγιος Βασίλης στην πιο πρόσφατη συνέντευξη του. "Ή μάλλον σχετικά με το γιατί κάνω ό,τι κάνω."
"Βλέπετε", συνέχισε φοβισμένος αλλά αποφασισμένος να μιλήσει επιτέλους ανοιχτά, "η αλήθεια είναι πως σιχαίνομαι τις γιορτές". Έκανε μια μικρή παύση. Ναι, το είπε. Το είπε. Χρειάστηκαν μόλις λίγα δευτερόλεπτα για να το πει, και το είπε. Το χειρότερο είχε περάσει. Τώρα μπορούσε να μιλήσει με πολύ πιο σταθερή φωνή: "Σιχαίνομαι τις γιορτές. Ή μάλλον τις φοβάμαι. Και με πονάνε. Νιώθω τύψεις που δεν μπορώ να μοιραστώ τη χαρά όσων χαίρονται, τύψεις που δεν μπορώ να ανταποκριθώ στα χαμόγελα που τα Χριστούγεννα τόσο επίμονα μάς ζητάνε. Οι χειρότερες στιγμές είναι η νύχτα πριν την 25η Δεκεμβρίου και η νύχτα πριν την πρώτη ημέρα του Χρόνου. Σκέφτομαι όλη την αγάπη που θα θέλω να μοιραστώ αύριο, σκέφτομαι όλα τα γέλια εκεί έξω που δεν θα συνοδεύονται κι απ' το δικό μου γέλιο. Και..." "Και...;" ρώτησε επιτακτικά ο δημοσιογράφος· είχε να νιώσει τόση ανυπομονησία απ' όταν ήταν μικρό παιδί και περίμενε να ξημερώσουν τα Χριστούγεννα. "...και νιώθω ότι μεταμορφώνομαι σε φάντασμα" απάντησε σχεδόν με ψίθυρο ο Άγιος Βασίλης. "Κάποιες νύχτες θα ορκιζόμουν ότι έχω κυριολεκτικά δει τον εαυτό μου να μεταμορφώνεται σε φάντασμα· έχω καταφέρει να δω το δωμάτιο μέσα από την ίδια τη σάρκα στις παλάμες μου. Ποτέ δεν το σχεδιάζω, ξέρετε. Ποτέ. Όμως κάθε φορά, περιτριγυρισμένος από όλα τα Έργα Τέχνης που έχω δημιουργήσει κατά της διάρκεια της χρονιάς –εσείς τα αποκαλείτε Παιχνίδια μα, συγχωρέστε με, εγώ τα βλέπω σαν Έργα Τέχνης– καταλαβαίνω πως ο μόνος τρόπος να μην ολοκληρωθεί η μεταμόρφωση, να μη γίνω και μείνω για πάντα φάντασμα, είναι να μοιραστώ τα Έργα μου. Να μοιραστώ την αγάπη που έχει κατασκευαστεί για να τη μοιραστώ – με τον μόνο τρόπο που μπορώ. Και να τη βρουν την αγάπη μου άνθρωποι· ίσως και άνθρωποι που κι εκείνοι μεταμορφώνονται· ίσως και άνθρωποι που δεν είναι πια άνθρωποι, αλλά φαντάσματα· φαντάσματα που περιμένουν κάτι για να ξαναγίνουν άνθρωποι. Πόσο χυδαία η φήμη ότι αφήνω κούτσουρα σε ανθρώπους που δυσκολεύονται να είναι άνθρωποι. Τέλος πάντων, τότε είναι που η μεταμόρφωση μου σταματάει. Δεν έχει σημασία το μέγεθος του πόνου: Τα Έργα μου έχουν ήδη δημιουργηθεί, είναι έτοιμα. Το μόνο που έχω να κάνω είναι να βάλω το ένα πόδι μπροστά από το άλλο, το μόνο που έχω να κάνω είναι να φροντίσω το ένα πόδι να ακολουθεί το άλλο, και να αφήνω τα Έργα μου από τα μέρη που περνάω. Δεν γίνεται να είσαι φάντασμα αν σε βλέπουν, και με βλέπουν. Με βλέπουν το επόμενο πρωί, όταν βλέπουν τι τους άφησα." "Και μπορούμε να είμαστε ήσυχοι ότι δεν θα σταματήσετε ποτέ να μοιράζεστε τα Έργα σας;" "Ναι, ναι" απάντησε δακρυσμένος ο Άγιος Βασίλης. "Οι σελιδοδείκτες μου θα είναι πάντα και δικοί σας." "Συγνώμη;" "Συγνώμη, είπα κάτι λάθος;" ρώτησε αγχωμένος ο Άγιος Βασίλης. Δεν τα πήγαινε καλά με τις συνεντεύξεις. "Είπατε 'σελιδοδείκτες'." "Τι; Εγώ; Πότε;" "Εμ... Τώρα, είπατε πως θα μοιράζετε σελιδοδείκτες." "Σελιδοδ– αχ, φαίνεται ότι έχω αρχίσει να γερνάω για τα καλά και να μπερδεύω τα λόγια μου!" γέλασε δυνατά ο Άγιος Βασίλης. "Τα Έργα μου. Εννοούσα τα Έργα μου." |
|