Τα Χρώματα της Αγάπης
|
Κάποιοι το μαθαίνουν με σκληρό τρόπο μεγαλώνοντας, άλλοι πεθαίνουν εγκαταλελειμμένοι και δίχως να το έχουν μάθει ποτέ. (Και υπάρχουν και οι τυχεροί, εκείνοι που κάθε νύχτα βρίζουμε, που δεν χρειάζεται να το μάθουν ποτέ –ή και που να το μάθουν, δεν αλλάζει σχεδόν τίποτα– αφού μπορούν να δώσουν αβίαστα όσα πρέπει. Μα ας μην ξεφεύγουμε από το θέμα μας.) Τόσοι και τόσοι μένουν με ανοιχτές πληγές δίχως να το έχουν μάθει ποτέ· μάλλον γιατί το να το μάθεις αποτελεί ακόμα μία τεράστια πληγή. Κι εκείνο που πρέπει να μάθεις είναι το εξής:
Η αγάπη από μόνη της δεν είναι αρκετή. Γράφουμε τραγούδια για την αγάπη, και γυρίζουμε ταινίες για την αγάπη, και μάλλον η ποίηση εφευρέθηκε ώστε να μη χρειάζεται συνέχεια να λέμε σ' αγαπώ αποκλειστικά με τις λέξεις "σ' αγαπώ"· μα η αγάπη σου από μόνη της ποτέ δεν θα είναι αρκετή. Η αγάπη σου είναι αληθινή, και ίσως να μπορεί να μετακινήσει πέτρες, και ίσως να είναι τόσο δυνατή που να μπορεί να φτιάξει καινούργια χρώματα. Από μόνη της όμως, ποτέ δεν θα είναι αρκετή. Οι άνθρωποι χρειάζονται κι άλλα πράγματα πέρα από αγάπη. Η αγάπη, κι η ίδια η θέληση για αγάπη, δεν αρκεί. Μη διστάσεις: Μετακίνησε τις πέτρες με την αγάπη σου. Μη διστάσεις: Ζωγράφισε πίνακες με τα χρώματα της. Μα μην περιμένεις ποτέ να κερδίσεις τις καρδιές τους μονάχα με αγάπη. Δεν ξέρω τι πήγε στραβά και ισχύει η παραπάνω αλήθεια, και συγνώμη αν τη μαθαίνεις από μένα. Ίσως οι ιστορίες που μας μεγάλωσαν να έχουν κάποιο δίκιο. Ίσως για όλα να φταίει εκείνο το φίδι. Και κοίτα, προσπάθησε να θυμάσαι το εξής: Αν δεν ξέρεις τι άλλο να δώσεις πέρα από αγάπη, κι αν νιώθεις την παραπάνω φριχτή αλήθεια να σε πνίγει, μην αφήσεις τον εαυτό σου να πνιγεί. Υπάρχει απάντηση. Δεν είναι εύκολη, αλλά υπάρχει. Σου μίλησα για τα χρώματα· προσπάθησε να τ' αγαπήσεις. Δεν θα έχουν ποτέ από μόνα τους τη δύναμη να χορτάσουν έναν άνθρωπο. Αλλά ίσως, αν τ' αγαπήσεις, κι αν τα χρησιμοποιήσεις, να κάνουν κάτι άλλο: Ίσως, κάποια μέρα, τα χρώματα σου ν' αλλάξουν τον κόσμο. ___
© Αλέξης Αντωνόπουλος Εικόνα από: https://steampunkopera.wordpress.com/2013/04/16/the-surreal-dreamland-of-adrian-borda/ (Adrian Borda) |
|