Η Δεύτερη Ευκαιρία της Δέσποινας
ΡΕΝΑ: Α, ο Νίκος μού είπε ένα τέλειο ανέκδοτο τις προάλλες. Κάτσε να δεις πώς πάει... Α ναι, λοιπόν, δύο φίλοι ταξιδ–
ΔΕΣΠΟΙΝΑ: Βρίσκω το αστείο σου προσβλητικό! ΡΕΝΑ: Εμ... Σ' εκείνο το σημείο, η Δέσποινα κοκκίνισε και χαμογέλασε ντροπαλά. ΔΕΣΠΟΙΝΑ: Συγνώμη, απλά πάνε μόλις δύο εβδομάδες που έχω γίνει προοδευτικό μυαλό, και δεν έχω συνηθίσει ακόμα... Η Ρένα και η Δέσποινα γέλασαν: Και ήταν ένα γέλιο γεμάτο αγάπη, αφού η Ρένα και η Δέσποινα ήταν φίλες εδώ και 17 χρόνια, κι αγαπούσαν βαθύτατα η μία την άλλη. ΡΕΝΑ: Μην ανησυχείς, καταλαβαίνω απόλυτα. Λοιπόν, θα ξεκινήσω πάλι να λέω το ανέκδοτο, αλλά αυτή τη φορά θα το εξιστορώ με τριπλάσια ταχύτητα ώστε να είναι αρκετά πιο δύσκολο να προσβληθείς πριν ακούσεις κάτι το προσβλητικό. Εντάξει; ΔΕΣΠΟΙΝΑ: Ναι! Τέλεια! Σ' ευχαριστώ! Με την κατανόηση της Ρένας, η Δέσποινα τα πήγε εξαιρετικά στη δεύτερη προσπάθεια. Ήταν φίλες εδώ και 17 χρόνια, κι αγαπούσαν βαθύτατα η μία την άλλη. ___
© Αλέξης Αντωνόπουλος Εικόνα από: https://steemit.com/politics/@omardunne/the-tyranny-of-political-correctness (Στιγμιότυπο –σε απρόμαυρη βερσιόν– από την ταινία THE MATRIX. ) |