Τα Καθίσματα
Κάθε χαρακτήρας κάθε θεατρικής παράστασης μπορεί να δει τα καθίσματα· και τα άδεια, και τα γεμάτα. Μπορεί να δει τα φώτα. Και να νιώσει πως το ίδιο του το σώμα δεν είναι το ίδιο του το σώμα.
Κάθε χαρακτήρας κάθε θεατρικής παράστασης μπορεί να δει τα καθίσματα. Αυτό που οι περισσότεροι χαρακτήρες δεν μπορούν να κάνουν, είναι να παραδεχτούν ότι βλέπουν τα καθίσματα. Να το παραδεχτούν ο ένας στον άλλον, να το παραδεχτούν και στον ίδιο τους τον εαυτό. Πού η δύναμη να προχωρήσεις μέσα από τα δεινά της πλοκής όταν ακόμα κι οι φωνητικές σου χορδές είναι δανεικές; Μην ανησυχείς, είμαι με το μέρος τους. Στο υπόσχομαι. Έχεις δίκιο. Έχεις δίκιο. Βλακείες γράφω. Δεν υπάρχουν καθίσματα. |
__
© Αλέξης Αντωνόπουλος / Alex Antonopoulos
Εικόνα από (image from): https://joeknows.home.blog/2019/03/30/metafiction-in-mulholland-drive/ (Mulholland Drive)
© Αλέξης Αντωνόπουλος / Alex Antonopoulos
Εικόνα από (image from): https://joeknows.home.blog/2019/03/30/metafiction-in-mulholland-drive/ (Mulholland Drive)