Προσωπογραφία ενός Τέρατος

​Τόσοι άγγελοι πληγωμένοι
κι εγώ τούς βλέπω να ματώνουν.
Τους λέω όμορφα λόγια πού και πού
κι ύστερα τούς βλέπω, να ματώνουν.

Δεν δένω τις πληγές τους.
Οι άγγελοι νομίζουν θα τις δέσω (όμορφα λόγια)
μα το δέρμα τους με καίει από το Φως και

το αίμα που κυλά
θυμίζει το δικό μου.

Παίρνω ένα μολύβι. Ένα τετράδιο.
Και περιγράφω τις πληγές τους.
Γράφω για τις πληγές τους. Ενώ το αίμα τρέχει·
οι άγγελοι έχουν χάσει το χρώμα τους τώρα, κι εγώ περιγράφω.

Γι’ αυτό, ξέρω τι να περιμένω όταν.
Θα καίγομαι για πάντα.

Θεέ μου, έχεις ξεκινήσει ήδη.


___

© Αλέξης Αντωνόπουλος

Εικόνα από: The Shadows, The Light, and the Fantastic (Leora Fini)