Σπίτι

    Κοιμόμαστε δίπλα στο σώμα με το οποίο μόλις κάναμε έρωτα, και τούτο δεν είναι πρακτικό. Είναι άβολο, άκρως ενοχλητικό αν η ψυχή δίπλα μας είναι από τις ψυχές που ροχαλίζουν· και το μισό κρεβάτι έχει αδιαμφισβήτητα χαθεί από την κατοχή μας. Παρόλ' αυτά, κοιμόμαστε δίπλα στο σώμα με το οποίο μόλις κάναμε έρωτα.
    Κοιμόμαστε δίπλα στο σώμα με το οποίο μόλις κάναμε έρωτα, γιατί αυτό το σώμα είναι το Σπίτι μας.
    Το ταβάνι; Οι τοίχοι; Το κλειστό παράθυρο που σου δείχνει τώρα τ' αστέρια; Νόμιζες ότι εκείνα είναι το Σπίτι σου γιατί αυτό είναι που θέλουν να πιστεύεις οι λογαριασμοί, και τ' αφεντικά, και οι τράπεζες, και όλοι όσοι σού ζητάνε να τους πουλάς μικρά κομμάτια του εαυτού σου. Ασφαλώς κι εκείνα τα πράγματα δεν είναι το Σπίτι σου, ποτέ δεν ήταν, το καταλαβαίνεις τώρα. Κι όμως· απόψε που το κατάλαβες, απόψε τα αγάπησες στ' αλήθεια για πρώτη φορά στη ζωή σου.
    Αγκαλιάζεις το σώμα δίπλα σου· αρκετά απαλά ώστε να μην το ξυπνήσεις – μα κι αρκετά σφιχτά ώστε να θυμηθείς ότι ακόμα και τα κόκαλα του πρέπει να γεννήθηκαν από την καρδιά σου, πρέπει, άλλη εξήγηση δεν θα μπορούσε να υπάρχει. Αγκαλιάζεις το σώμα δίπλα σου, και χαμογελάς. Γιατί πλέον ξέρεις.
​    Το ταβάνι; Οι τοίχοι; Το κλειστό παράθυρο που σου δείχνει τώρα τ' αστέρια; Όλα αυτά βρίσκονται εδώ για να προστατεύουνε το Σπίτι σου.

__
© Αλέξης Αντωνόπουλος  
Εικόνα από: https://www.slantmagazine.com/film/paterson/ (Στιγμιότυπο από την ταινία PATERSON του Jim Jarmusch.)