Στην Κοινωνία, Από Την Κοινωνία, Για Την Κοινωνία
Συζητάνε για την έκρηξη που θα συμβεί –στην κοινωνία, από την κοινωνία, για την κοινωνία– όταν τα χρήματα δεν θα μπορούν ν’ αγοράσουν άλλα χρήματα ή όταν και ο τελευταίος φυσικός πόρος σβήσει. Όλα άκρως τρομαχτικά σενάρια, ασφαλώς, αλλά φοβάμαι πως ίσως μας προλάβει κάτι άλλο. Φοβάμαι τη στιγμή που κάποιος άνθρωπος, σε κάποιο γραφείο, δεν θ’ αντέξει να βάλει ακόμα μία υπογραφή σ’ ένα από εκείνα τα έγγραφα που ντρέπεται να πει πως ποτέ δεν κατάλαβε, και θ’ αρχίσει να κλαίει τόσο δυνατά που όλος ο κόσμος θα τον ακούσει, και όλος ο κόσμος τότε θα καταλάβει πόσος χρόνος χάθηκε διαβάζοντας τόσες πολλές οδηγίες και τόση λίγη ποίηση. Και η οργή και ο πόνος για τον χαμένο χρόνο, για τα φώτα στον ουρανό που εναλλάσσονται με τέτοια απάνθρωπη συνέπεια, θα δημιουργήσουν μια φοβερή έκρηξη στην κοινωνία, από την κοινωνία, για την κοινωνία. Τούτη η έκρηξη είναι που με τρομάζει περισσότερο.
Σας παρακαλώ, αν τον δείτε κάποτε να κλαίει, πνίξτε τον γρήγορα πριν τον ακούσουν. ___ © Αλέξης Αντωνόπουλος Εικόνα από: https://store.moa.byu.edu/forgotten-man-1576.html |