Στο Τέλος
|
O ήχος ήταν πλέον εκκωφαντικός, είχε φτάσει, και ο κόσμος ούρλιαζε ως αντίδραση στο τέλος ενώ άλλοι παρέμεναν σιωπηλοί, και οι επιστήμονες είχαν πει επανειλημμένα ότι κάθε σπιθαμή του μικρού μας πλανήτη θα αφανιζόταν, και οι επιστήμονες είχαν αποδείξει καιρό τώρα ότι ουδέποτε υπήρξε κάποιος έξω από τον μικρό μας πλανήτη – κανείς δεν υπήρχε έξω από τον μικρό μας πλανήτη – κανείς δεν θα υπήρχε για να μας θυμάται.
Με ρωτάς για εκείνον. Με ρωτάς καχύποπτα αν στο τέλος την αγκάλιαζε. Ασφαλώς και την αγκάλιαζε· μη μου κάνεις προσβλητικές ερωτήσεις. Μα ταυτόχρονα, ενώ την αγκάλιαζε, προσπαθούσε απεγνωσμένα και να προλάβει· στα τελευταία εκείνα δευτερόλεπτα. Να προλάβει· έστω χρησιμοποιώντας τη σκέψη του αντί για στυλό. Νιώθει τη ζέστη· συμβαίνει. Πόσα δευτερόλεπτα μένουν; 6... 5... 4... Έχουν σημασία πια οι αριθμοί; Ποτέ ξανά δεν θα έχουν σημασία οι αριθμοί. Σημασία έχει να προλάβει. Πρέπει να προλάβει· να γράψει το καλύτερο του ποίημα. __
© Αλέξης Αντωνόπουλος / Alex Antonopoulos |
|