Ένα Σπίτι
Είμαι ένας Βλάσφημος που εξορίζεται από τους Βλάσφημους·
Αιρετικός που εξορίζεται από τους Αιρετικούς·
και για όλα φταίει εκείνη η λέξη:
Σπίτι.
Γιατί πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος
αξίζει ένα Σπίτι.
Όχι, δεν μιλάω για σπίτια, δωμάτια, ή κελιά.
Μιλάω για Σπίτι.
Σε όποιο σπίτι, δωμάτιο, ή κελί κι αν βρίσκεται ένας άνθρωπος
κάθε άνθρωπος αξίζει ένα Σπίτι.
Συμφωνείς; Σε παρακαλώ, ας συμφωνήσουμε και σ' αυτό:
Πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος
ό,τι κι αν έχει κάνει
αξίζει ένα Σπίτι.
Σε παρακαλώ, ας συμφωνήσουμε και σ' αυτό:
Πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος
ό,τι κι αν έχει κάνει
ακόμα κι αν το έκανε πριν πέντε λεπτά
αξίζει ένα Σπίτι.
Κάθε άνθρωπος αξίζει ένα Σπίτι
γιατί δεν έχει γεννηθεί άνθρωπος
που να μπορεί να είναι άνθρωπος
χωρίς Σπίτι·
και δεν μπορώ να δεχτώ
πως υπάρχει κάποιο σημείο
κάποιο σημείο που αφού το περάσεις
δεν σ' αφήνουμε πια
να είσαι άνθρωπος.
Κάθε άνθρωπος
ό,τι κι αν έχει κάνει
αξίζει ένα Σπίτι:
Να δέχεται αγάπη, να τον κοιτάμε σαν άνθρωπο
ώστε να βλέπει τον εαυτό του σαν άνθρωπο·
να του λέμε πως, αν το επιλέξει,
μπορεί ν' αλλάξει.
Πως "το κελί είναι μονάχα ένα κελί·
σημασία δεν έχει για πόσο θα σ’ αφήσουν στο κελί·
σημασία έχει ότι ακόμα κι αν γεράσεις στο κελί
εσύ να μη χρειάζεσαι το κελί
για να μπορείς να είσαι άνθρωπος".
Σ' έχω κουράσει με τις παραπάνω λέξεις; Σ' έχω εκνευρίσει;
Σ' έχω προσβάλλει; Σ' έχω κάνει να βαρεθείς;
Εντάξει, τότε ξέχνα όσα έγραψα.
Κράτα αυτό. Μόνο αυτό:
Ό,τι κι αν έχεις κάνει
ακόμα κι αν το έκανες πριν πέντε λεπτά
θέλω σε αυτό το ποίημα να βρεις ένα Σπίτι.
Θέλω σε αυτό το ποίημα να θυμάσαι ότι κι ο Εωσφόρος
έχει δικαίωμα να δακρύζει μπροστά στη μουσική.
Κι ενώ δακρύζει, ο Θεός σιωπά·
ενώ δακρύζει, ο ίδιος ο Παράδεισος κηρύσσει ανακωχή.
Ό,τι κι αν έχεις κάνει
ακόμα κι αν το έκανες πριν πέντε λεπτά
σε αυτό το ποίημα θα έχεις πάντα ένα Σπίτι.
Ακόμα κι αν εγώ δεν μπορώ να σε συγχωρέσω
ακόμα κι αν ο Θεός δεν μπορεί να σε συγχωρέσει
θα σε συγχωρέσει αυτό το ποίημα. Το έχω φτιάξει έτσι.
Κλείσε την πόρτα. Άνοιξε το παράθυρο· το νιώθεις;
Η δροσιά δροσίζει ήδη το δωμάτιο. Σε αυτό το ποίημα έχεις ένα Σπίτι.
Σου έχω στρώσει τ’ αγαπημένα σου σεντόνια. Σε αυτό το ποίημα έχεις ένα Σπίτι.
Πλύσου· ξεφορτώσου το ξεραμένο αίμα·
το δικό σου και των άλλων. Σε αυτό το ποίημα έχεις ένα Σπίτι.
Πέσε να κοιμηθείς. Δες πόσο καθαρός είσαι. Πιο καθαρός κι απ' τα σεντόνια.
Έχεις ένα Σπίτι.
Ενώ σε παίρνει ο ύπνος, ενώ ξυπνάς:
Άκου. Ακούς; Ακούς
ό,τι εσύ λαχταράς ν’ ακούσεις.
Το νιώθεις;
Είσαι Σπίτι.
Αιρετικός που εξορίζεται από τους Αιρετικούς·
και για όλα φταίει εκείνη η λέξη:
Σπίτι.
Γιατί πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος
αξίζει ένα Σπίτι.
Όχι, δεν μιλάω για σπίτια, δωμάτια, ή κελιά.
Μιλάω για Σπίτι.
Σε όποιο σπίτι, δωμάτιο, ή κελί κι αν βρίσκεται ένας άνθρωπος
κάθε άνθρωπος αξίζει ένα Σπίτι.
Συμφωνείς; Σε παρακαλώ, ας συμφωνήσουμε και σ' αυτό:
Πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος
ό,τι κι αν έχει κάνει
αξίζει ένα Σπίτι.
Σε παρακαλώ, ας συμφωνήσουμε και σ' αυτό:
Πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος
ό,τι κι αν έχει κάνει
ακόμα κι αν το έκανε πριν πέντε λεπτά
αξίζει ένα Σπίτι.
Κάθε άνθρωπος αξίζει ένα Σπίτι
γιατί δεν έχει γεννηθεί άνθρωπος
που να μπορεί να είναι άνθρωπος
χωρίς Σπίτι·
και δεν μπορώ να δεχτώ
πως υπάρχει κάποιο σημείο
κάποιο σημείο που αφού το περάσεις
δεν σ' αφήνουμε πια
να είσαι άνθρωπος.
Κάθε άνθρωπος
ό,τι κι αν έχει κάνει
αξίζει ένα Σπίτι:
Να δέχεται αγάπη, να τον κοιτάμε σαν άνθρωπο
ώστε να βλέπει τον εαυτό του σαν άνθρωπο·
να του λέμε πως, αν το επιλέξει,
μπορεί ν' αλλάξει.
Πως "το κελί είναι μονάχα ένα κελί·
σημασία δεν έχει για πόσο θα σ’ αφήσουν στο κελί·
σημασία έχει ότι ακόμα κι αν γεράσεις στο κελί
εσύ να μη χρειάζεσαι το κελί
για να μπορείς να είσαι άνθρωπος".
Σ' έχω κουράσει με τις παραπάνω λέξεις; Σ' έχω εκνευρίσει;
Σ' έχω προσβάλλει; Σ' έχω κάνει να βαρεθείς;
Εντάξει, τότε ξέχνα όσα έγραψα.
Κράτα αυτό. Μόνο αυτό:
Ό,τι κι αν έχεις κάνει
ακόμα κι αν το έκανες πριν πέντε λεπτά
θέλω σε αυτό το ποίημα να βρεις ένα Σπίτι.
Θέλω σε αυτό το ποίημα να θυμάσαι ότι κι ο Εωσφόρος
έχει δικαίωμα να δακρύζει μπροστά στη μουσική.
Κι ενώ δακρύζει, ο Θεός σιωπά·
ενώ δακρύζει, ο ίδιος ο Παράδεισος κηρύσσει ανακωχή.
Ό,τι κι αν έχεις κάνει
ακόμα κι αν το έκανες πριν πέντε λεπτά
σε αυτό το ποίημα θα έχεις πάντα ένα Σπίτι.
Ακόμα κι αν εγώ δεν μπορώ να σε συγχωρέσω
ακόμα κι αν ο Θεός δεν μπορεί να σε συγχωρέσει
θα σε συγχωρέσει αυτό το ποίημα. Το έχω φτιάξει έτσι.
Κλείσε την πόρτα. Άνοιξε το παράθυρο· το νιώθεις;
Η δροσιά δροσίζει ήδη το δωμάτιο. Σε αυτό το ποίημα έχεις ένα Σπίτι.
Σου έχω στρώσει τ’ αγαπημένα σου σεντόνια. Σε αυτό το ποίημα έχεις ένα Σπίτι.
Πλύσου· ξεφορτώσου το ξεραμένο αίμα·
το δικό σου και των άλλων. Σε αυτό το ποίημα έχεις ένα Σπίτι.
Πέσε να κοιμηθείς. Δες πόσο καθαρός είσαι. Πιο καθαρός κι απ' τα σεντόνια.
Έχεις ένα Σπίτι.
Ενώ σε παίρνει ο ύπνος, ενώ ξυπνάς:
Άκου. Ακούς; Ακούς
ό,τι εσύ λαχταράς ν’ ακούσεις.
Το νιώθεις;
Είσαι Σπίτι.
___
© Αλέξης Αντωνόπουλος
Εικόνα από: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Christ_and_the_sinner.jpg (A.N. Mironov)
© Αλέξης Αντωνόπουλος
Εικόνα από: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Christ_and_the_sinner.jpg (A.N. Mironov)