Μετά τα Μεσάνυχτα

    Υπάρχει μια σιωπηλή φιλία ανάμεσα σ' εκείνους που περπατάνε μόνοι μετά τα μεσάνυχτα, δίχως να ξέρουν πού πηγαίνουν. Κάθε φορά που θα βρεθούν μπροστά σ' ένα χαρούμενο ζευγάρι, θα επιταχύνουν τον βηματισμό· για να δείξουν πως πηγαίνουν κάπου αλλά και για να φύγουν από το φόντο των ερωτευμένων. Και κάθε φορά που βρίσκονται μπροστά σε κάποιον όμοιο τους, δεν χαιρετάνε. Απλώς προσεύχονται, σιωπηλά, για τον άγρυπνο συνοδοιπόρο τους: Να βρει αυτό που ψάχνει πριν ο ήλιος ξαναβγεί.



___

Το παραπάνω κείμενο περιλαμβάνεται στη συλλογή ΕΔΩ (εκδόσεις Πασιφάη).

© Αλέξης Αντωνόπουλος

Εικόνα από: http://www.yalerecord.com/tips-for-walking-alone-in-new-haven-at-night/