Ηλίθια Κοκκινοσκουφίτσα
Ακόμα και τώρα που σε κοιτάζω με τόση αγάπη
δεν γίνεται να μη βλέπεις τον θυμό που τα μάτια μου γερνά. Ακόμα και τώρα που ακούω την κάθε σου λέξη δεν γίνεται να μη βλέπεις το ξεραμένο αίμα στ' αυτιά μου. Ακόμα και τώρα που σε αφήνω να με αγγίξεις δεν γίνεται να μη βλέπεις τα χέρια μου πώς τρέμουν. Ακόμα και τώρα που με φιλάς στα χείλη δεν γίνεται να μη νιώθεις τα δόντια μου. Μείνε μακριά, Κοκκινοσκουφίτσα. Έχουμε κι οι δύο μάτια και αυτιά, και χέρια, και χείλη, μα εσύ θέλεις να με γευτείς κι ύστερα να πάμε βόλτα στο δάσος, και εγώ εγώ εγώ εγώ θέλω να σε φάω ζωντανή. |
___
© Αλέξης Αντωνόπουλος
Εικόνα από: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Arthur_Rackham_Little_Red_Riding_Hood.jpg (Arthur Rackham)