Αποκαλύπτω

    Κανένας δεν τον απήγαγε, ούτε σκοτώθηκε μυστηριωδώς. Η κηδεία ασφαλώς έγινε κανονικά· η οικογένεια και οι φίλοι ήθελαν πλέον να κλείσουν τούτο το κεφάλαιο, και οι κηδείες –ακόμα και με άδειο φέρετρο– είναι εξαιρετικά αποτελεσματικές στο να κάνουν ακριβώς αυτό.
    Όμως εκείνος λέει το μυστικό του σε κάθε γυναίκα, άντρα, ή παιδί που συναντά· σε κάθε γυναίκα, άντρα, ή παιδί που καίγεται. Και μπορώ να σου εκμυστηρευτώ το εξής: Ούτε είχε γράψει ποίημα για ερωμένη μαφιόζου, ούτε γνώριζε πολλά για τους Μασόνους. Απλώς, ένα βράδυ, τρομαγμένος από το πόσο καλός ήταν στους σφιχτούς κόμπους, ξεκίνησε να περπατά και ορκίστηκε (στον Θεό; στον εαυτό του; κάποιοι λένε ότι δεν υπάρχει και μεγάλη διαφορά) να μη γυρίσει πίσω μέχρι να έχει βρει τον τρόπο ν' αλλάξει. Τα πάντα.
​    Μη στεναχωριέσαι, τούτη δεν είναι μια θλιβερή ιστορία. Ναι, ακόμα δεν έχει βρει τον τρόπο. Μα τουλάχιστον, τα τελευταία χρόνια, όποιος μιλάει μαζί του μπορεί πια να δει το χρώμα των ματιών του.

__
© Αλέξης Αντωνόπουλος
Εικόνα από: https://twitter.com/ukjae_illust (o πίνακας έχει βασιστεί στην ταινία NIGHT TRAIN TO LISBON, και με τη σειρά της η ταινία έχει βασιστεί στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Pascal Mercier)