Φρόνιμα Παιδιά
Σαν σήμερα, με κορόιδευες ενώ περπατούσαμε βράδυ στο κέντρο.
Με κορόιδευες επειδή κρατούσα στο χέρι μου ένα βιβλίο αντί να το έχω στο backpack·
έλεγες ότι πάντα κρατάω τα βιβλία στο χέρι ώστε να δείχνω στους περαστικούς πως διαβάζω.
Σκέφτηκα ότι κρατάω τα βιβλία στο χέρι ώστε τα βιβλία να μου κρατάνε το χέρι, αλλά δεν το είπα.
Κάτσαμε στο Poems n' Crimes. Ήσουν λίγο κρυωμένη.
Κάποιος σε είχε πληγώσει εκείνες τις μέρες.
Κοντά μας ένα τραπέζι με κουλτουριάρηδες που συζητούσαν για να τους ακούμε.
Μα το δικό μας τραπέζι είχε γιασεμί.
Μιλούσες για την οργάνωση που είσαι μέλος – όλους αυτούς τους παθιασμένους ανθρώπους
που προσπαθούν να σώσουν τη φύση από τους υπόλοιπους ανθρώπους,
και σε άκουγα, και σε θαύμαζα, και
έβλεπα ένα σύμπαν· ένα άλλο σύμπαν
ένα σύμπαν όπου είμαι αρκετά γενναίος, ένα σύμπαν όπου
με συλλαμβάνουν σε πορεία ενώ σε συλλαμβάνουν, και γελάμε φορώντας χειροπέδες
όμως τότε ξεστόμισες πως ένας τύπος σε είχε χαστουκίσει στην εκπαίδευση σας, και
ήθελα να τον σκοτώσω.
Ακόμα θέλω να τον σκοτώσω.
Σ’ έκανα να γελάσεις πολλές φορές εκείνο το βράδυ.
Μάλλον βοήθησε και το κρασί.
Στη στάση, ενώ περίμενες το λεωφορείο
φιλήθηκαν τόσες φορές:
Φιλήθηκαν οι μύτες μας.
Φιλήθηκαν τα ζυγωματικά μας.
Φιλήθηκαν τα μέτωπά μας.
Αλλά τίποτα κάτω από τις μύτες μας.
Ήμασταν φρόνιμα παιδιά.
Με κορόιδευες επειδή κρατούσα στο χέρι μου ένα βιβλίο αντί να το έχω στο backpack·
έλεγες ότι πάντα κρατάω τα βιβλία στο χέρι ώστε να δείχνω στους περαστικούς πως διαβάζω.
Σκέφτηκα ότι κρατάω τα βιβλία στο χέρι ώστε τα βιβλία να μου κρατάνε το χέρι, αλλά δεν το είπα.
Κάτσαμε στο Poems n' Crimes. Ήσουν λίγο κρυωμένη.
Κάποιος σε είχε πληγώσει εκείνες τις μέρες.
Κοντά μας ένα τραπέζι με κουλτουριάρηδες που συζητούσαν για να τους ακούμε.
Μα το δικό μας τραπέζι είχε γιασεμί.
Μιλούσες για την οργάνωση που είσαι μέλος – όλους αυτούς τους παθιασμένους ανθρώπους
που προσπαθούν να σώσουν τη φύση από τους υπόλοιπους ανθρώπους,
και σε άκουγα, και σε θαύμαζα, και
έβλεπα ένα σύμπαν· ένα άλλο σύμπαν
ένα σύμπαν όπου είμαι αρκετά γενναίος, ένα σύμπαν όπου
με συλλαμβάνουν σε πορεία ενώ σε συλλαμβάνουν, και γελάμε φορώντας χειροπέδες
όμως τότε ξεστόμισες πως ένας τύπος σε είχε χαστουκίσει στην εκπαίδευση σας, και
ήθελα να τον σκοτώσω.
Ακόμα θέλω να τον σκοτώσω.
Σ’ έκανα να γελάσεις πολλές φορές εκείνο το βράδυ.
Μάλλον βοήθησε και το κρασί.
Στη στάση, ενώ περίμενες το λεωφορείο
φιλήθηκαν τόσες φορές:
Φιλήθηκαν οι μύτες μας.
Φιλήθηκαν τα ζυγωματικά μας.
Φιλήθηκαν τα μέτωπά μας.
Αλλά τίποτα κάτω από τις μύτες μας.
Ήμασταν φρόνιμα παιδιά.
__
© Αλέξης Αντωνόπουλος
Εικόνα από: https://www.athensvoice.gr/taste/wine-spirits/513480_pies-krasi-mila-gia-ton-skot-fitzeralnt-sto-poems-n-crimes
© Αλέξης Αντωνόπουλος
Εικόνα από: https://www.athensvoice.gr/taste/wine-spirits/513480_pies-krasi-mila-gia-ton-skot-fitzeralnt-sto-poems-n-crimes