ΑΛΕΞΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
alex antonopoulos
  • ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ SITE
  • ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΝΑΡΤΗΣΕΩΝ
  • ΤΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ
  • Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
  • Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΙΓΚΙΠΑ
  • ΞΕΡΩ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ
  • ALL THAT'S WHITE
  • ΜΙΑ ΑΠΡΟΣΜΕΝΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ (...)
  • Η ΗΣΥΧΗ ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΟΣ
  • ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΣΣΑ
  • ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑ
  • Ο ΑΟΡΑΤΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ
  • ΣΠΑΝΙΕΣ, ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ, ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
  • ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΚΑΙ ΣΚΥΛΟΙ
  • Ο ΜΙΚΡΟΣ ΑΛΕΞΗΣ (...)
  • SAVOIR VIVRE ΓΙΑ ΒΙΒΛΙΟΦΙΛΟΥΣ
  • CAFÉ
  • {longing}
  • ΠΟΙΑ ΑΛΕΠΟΥ;
  • ΣΥΝΤΟΜΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ
  • ΜΥΚΟΝΟΣ, ΜΠΑΡΜΑΝ, ΚΑΙ ΑΠΟΓΝΩΣΗ
  • ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ HAPPY ENDING
  • ΠΟΙΗΜΑ ΑΛΕΞΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΠΡΑΞΕΙ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑΤΑ (...)
  • ΕΔΩ
  • ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ
  • ΔΥΟ ΜΟΛΙΣ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ
  • ΜΕΙΝΕ
  • ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ
  • Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
  • ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ
  • ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
  • ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ ΕΝΟΣ ΤΕΡΑΤΟΣ
  • ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ
  • Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ
  • ΌΤΑΝ ΕΜΑΘΕ
  • ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΧΕΙΛΗ
  • ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΚΑΤΑΔΙΚΗ
  • ΉΡΩΑΣ
  • ΜΙΑ ΗΛΙΘΙΑ ΣΚΕΨΗ
  • ΑΛΗΘΕΙΑ
  • ΑΛΗΘΕΙΕΣ
  • WAKE-UP CALL
  • Ν' ΑΚΟΥΣΤΟΥΝ
  • ΠΟΡΣΕΛΑΝΗ
  • ΌΛΥΜΠΟΣ
  • KOINO
  • SMILE
  • AN HONEST SMILE
  • TERRIFIED
  • ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ
  • 5
  • ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
  • ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΚΤΗΝΗ
  • ΑΠΛΩΣ
  • ΜΑΤΙΑ ΕΥΓΕΝΙΚΑ ΚΑΙ ΣΟΦΑ
  • ΜΑΤΙΑ ΚΛΕΙΣΤΑ
  • WHITE MARBLE
  • ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ
  • ΠΡΟΣ ΟΝΕΙΡΑ
  • ΔΥΝΑΜΗ
  • ΤΟ ΠΙΟ ΡΗΧΟ ΠΟΙΗΜΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ
  • ΤΟ ΠΙΟ ΣΚΑΤΑ ΠΟΙΗΜΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ
  • A RESERVATION
  • ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΟΙΗΜΑ
  • ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΑΥΜΑ
  • Η ΣΙΩΠΗ ΤΗΣ ΒΕΑΤΡΙΚΗΣ
  • ΜΑΤΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΚΑΙ ΣΤΕΓΝΑ
  • ΠΕΤΩΝΤΑΣ. ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ.
  • {laugh track}
  • ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ
  • ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
  • ΣΤΟ ΧΑΡΤΙΝΟ ΤΡΑΠΕΖΟΜΑΝΤΗΛΟ
  • ΙΔΙΟΦΥΕΣ
  • AN EXCOMMUNICATED FANCY
  • Ο ΑΥΤΟΧΕΙΡΑΣ ΠΟΙΗΤΗΣ
  • ΠΕΡΙ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΣ
  • ΧΑΡΤΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ, ΣΚΙΣΜΕΝΟ ΣΕ ΚΟΜΜΑΤΙΑ
  • ΌΤΑΝ ΕΝΑΣ ΠΟΙΗΤΗΣ
  • ΤΟΝ ΕΣΦΑΞΕ (...)
  • ΠΡΟΣΕΥΧΗ
  • ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ
  • ΤΡΟΜΕΡΟΙ ΑΜΑΡΤΩΛΟΙ
  • ΜΕΛΜΟΘ
  • A REVISION
  • ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ
  • (ΆΤΙΤΛΟ)
  • ΑΛΙΚΗ
  • ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
  • ΘΑΛΑΣΣΑ
  • ΤΑ ΜΑΤΙΑ
  • ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ
  • ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ
  • ΕΙΔΑ
  • ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ
  • ΚΛΩΤΣΩΝΤΑΣ
  • Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ
  • ΒΛΕΠΩ
  • SUNGLASSES
  • ΑΓΑΠΑΝΕ
  • ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΝΤΑΣ
  • Η ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ
  • ΑΠΟΣΤΑΣΗ
  • A GHOST'S NIGHTS
  • Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ
  • ΔΕΝ ΕΦΥΓΑ
  • ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ
  • ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ;
  • ΩΔΗ ΣΤΟΝ ΦΙΛΟ ΕΝΟΣ ΠΕΡΙΠΛΑΝΩΜΕΝΟΥ
  • ΕΛΕΝΗ
  • TO ΚΟΡΙΤΣΙ ΚΑΙ Ο ΤΑΥΡΟΣ
  • ΤΑΤΟΥΑΖ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΜΗ
  • TATTOOS
  • ΜΕΤΑ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ
  • ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ
  • ΛΕΥΚΟ ΣΕΝΤΟΝΙ (...)
  • ΚΙ ΑΥΤΟ
  • ΜΙΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
  • FOOD FOR THOUGHT
  • ΜΑΡΙΑ
  • IQ
  • URIZEN
  • Σ' ΕΝΑ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙ
  • ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
  • ΌΜΩΣ
  • INFERNO
  • ΧΑΡΤΗΣ
  • Η ΘΥΜΩΜΕΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑ
  • Η ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ
  • ΤO ΒΡΑΔΥ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
  • O ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ
  • IT WAS LOVE
  • ΕΡΑΣΤΩΝ
  • OF LOVERS
  • ΕΡΩΤΑ ΚΑΝΕΙΣ
  • ΜΟΝΑΧΑ
  • ΜΕ ΑΠΛΗΣΤΙΑ
  • STILL
  • ΣΤΟ ΤΡΕΝΟ
  • ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΔΡΟΜΟ
  • ΜΙΛΚΑ
  • ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΕΝΟΥ
  • ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΚΑΙ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ
  • ΑΠΕΝΑΝΤΙ
  • ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΕΙΣ
  • ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΑΣ
  • ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΗ
  • Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
  • ΔΙΠΛΑ
  • ΜΠΡΟΣΤΑ Σ' ΕΝΑ ΠΑΓΚΑΚΙ
  • ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΙΝΗ ΠΟΛΗ
  • ΧΩΡΙΣ ΜΩΒ ΚΑΠΕΣ
  • THESIS
  • 21 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ, 2017
  • ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ
  • DEFINITION OF SUNSET
  • ΥΠΟΜΝΗΜΑ
  • ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ (...)
  • ΤΟ ΠΑΘΗΜΑ ΤΟΥ ΗΛΙΘΙΟΥ ΠΟΙΗΤΗ
  • Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ ΘΥΜΩΜΕΝΟΥ ΠΟΙΗΤΗ
  • Η ΤΙΜΩΡΙΑ
  • Ο ΑΓΡΙΑΝΘΡΩΠΟΣ
  • ΤΟΤΕ
  • ΑΝ
  • ΤΟ ΔΕΡΜΑΤΟΔΕΤΟ ΤΕΤΡΑΔΙΟ
  • 3:57 π.μ.
  • Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ (...)
  • Ο ΚΥΡΙΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΑΙ Η ΑΒΟΛΗ (...)
  • Ο ΚΥΡΙΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ (...)
  • Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
  • ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
  • Ο ΚΥΡΙΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ (...)
  • ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ ΠΕΛΑΤΩΝ
  • ΔΩΡΑ
  • ΧΤΙΣΕ
  • ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ (...)
  • ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
  • ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΥΠΑΡΞΗΣ
  • ΕΚΕΙ
  • ΨΙΛΟΧΑΛΑΣΜΕΝΑ ΜΥΑΛΑ, ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΚΑΡΔΙΕΣ
  • TWO SINNERS MEET IN HELL
  • ΠΡΟΣ
  • NOT FROM AROUND HERE
  • Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΣΚΕΛΕΤΩΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ
  • O ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ
  • POLITICAL CORRECTNESS
  • Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ
  • ΠΕΝΤΕ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ
  • Η ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΨΑ
  • ΦΩΝΗ ΧΩΡΙΣ ΦΩΝΗ
  • Η ΝΤΡΟΠΗ
  • SYLVIA
  • Ο ΠΟΙΗΤΗΣ
  • ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ
  • ΤΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟ ΠΟΙΗΜΑ
  • ΓΑΛΛΙΚΗ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ
  • ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΗ
  • ΥΠΝΟΦΑΝΤΑΣΙΑ
  • WAITING
  • ΣΥΛΛΟΓΗ 'ΕΔΩ'
  • ΣΚΟΤΑΔΙ
  • LINKS

Χαρτί στον Δρόμο, Σκισμένο σε Κομμάτια

    Πριν από κάποια χρόνια, είχα διαβάσει σ' ένα άρθρο (το οποίο δυστυχώς, λόγω της ανεύθυνης μου μνήμης, δυσκολεύομαι να εντοπίσω) μία εξαιρετικά εύστοχη κριτική περί της αποτυχίας που βίωσε ο Francis Scott Fitzgerald κατά τη διάρκεια της ζωής του (το κατά πόσο ήταν όντως "αποτυχημένος" κατά τη διάρκεια της ζωής του σηκώνει μεγάλη συζήτηση, όμως θαρρώ πως μπορούμε όλοι μας να συμφωνήσουμε στ' ότι δεν είχε αναγνωριστεί η συνολική του αξία από το αναγνωστικό κοινό της εποχής): Η αποτυχία του Fitzgerald, έγραφε το άρθρο, δεν ήταν τίποτα άλλο από την αποτυχία της κοινωνίας στην οποία ζούσε.
    Καλώς ή κακώς, κακώς ή καλώς, από τη στιγμή που ένας δημιουργός μοιράζεται το έργο του με το κοινό –όσο περιορισμένο ή ευρύ κι αν είναι τούτο το κοινό– έχει ξεκινήσει μια συζήτηση. Και η συζήτηση αυτή, καλώς ή κακώς, κακώς ή καλώς, αποτελεί πλέον μέρος του έργου: Ο δημιουργός κάνει τις ερωτήσεις, το κοινό δίνει τις απαντήσεις ή στέλνει πίσω ακόμα περισσότερες ερωτήσεις. Με απλούστερα λόγια: Η ανταπόκριση του κόσμου απέναντι σ' ένα Έργο Τέχνης καταλήγει να ορίζει, έστω εντός κάποιων πλαισίων, το πώς βλέπουμε το συγκεκριμένο Έργο Τέχνης, άρα και το συγκεκριμένο Έργο Τέχνης καθαυτό. Ας εξετάσουμε λοιπόν ένα πιο δραματικό είδος ανταπόκρισης που μας απασχολεί –και– σήμερα.
    Χαρτί στον δρόμο, σκισμένο σε κομμάτια. Στο χαρτί είναι (ήταν) γραμμένο ένα ποίημα. Από ποιον σκίστηκε; Και γιατί; Σκίστηκε από θυμό; Από λύπη; Πλέον δυσκολευόμαστε να αναλογιστούμε το ποίημα πάνω στο χαρτί δίχως να μας στοιχειώνει η πράξη βίας που έκοψε τους στίχους στα δύο.
    Η καταστροφή ενός Έργου Τέχνης, βλάπτει την κοινωνία. Αυτό πιστεύω πως οι περισσότεροι το γνωρίζουμε: Το κατά πόσο εκτιμούμε προσωπικά το έργο που καταστράφηκε είναι παντελώς αδιάφορο. Ο άνθρωπος που θα κάψει το κείμενο μιας επιθεώρησης του Λαζόπουλου δεν έχει κανέναν λόγο να σταματήσει αν νιώσει ότι απειλείται από τις Λευκές Νύχτες του Ντοστογιέφσκι. Η καταστροφή ενός Έργου Τέχνης, βλάπτει την κοινωνία – μα τα πρώτα θύματα της καταστροφής είναι οι ίδιοι οι θύτες. Μέσω της καταστροφής τους, έχουν απομακρύνει το έργο από το μοναδικό πεδίο που αποτελεί την αληθινή κόλαση του καλλιτέχνη –αναφέρομαι, ασφαλώς, στην αδιαφορία– και το έχουν για πάντα ανυψώσει στην αιώνια κλάση ενός έργου το οποίο ήταν αρκετά σημαντικό για να καταστραφεί.
    Χαρτί στον δρόμο, σκισμένο σε κομμάτια. Στο χαρτί είναι (ήταν) γραμμένο ένα ποίημα. Από ποιον σκίστηκε; Και γιατί; Σκίστηκε από θυμό; Από λύπη; Μάλλον δεν θα μάθεις ποτέ. Ή ακόμα κι αν μάθεις, πιθανόν να μην καταλάβεις. Παίζει και να ξεχάσεις κάθε στίχο εκείνου του ποιήματος – αν μπορούσες καν να το διαβάσεις. Αλλά δεν θα ξεχάσεις ποτέ πού ήσουν εσύ, και πού ήταν το πληγωμένο ποίημα, όταν συναντηθήκατε.
Picture
__
© Αλέξης Αντωνόπουλος  
Το παραπάνω κείμενο αποτελεί αναθεωρημένη εκδοχή της ανάρτησης που πραγματοποίησα, στις 18/1/2018, μέσα από το Facebook προφίλ μου. Σχετικά με το άρθρο που αναφέρω στην πρώτη παράγραφο: Ζητώ ειλικρινά συγνώμη από τον δημιουργό του για την ανικανότητα μου να αναφερθώ σε αυτό με τον σωστό τρόπο. Επίσης, του ζητάω και μια δεύτερη φορά συγνώμη στην περίπτωση που, λόγω του ότι δεν έχω πλέον το άρθρο στη διάθεση μου, διαστρέβλωσα με οποιονδήποτε τρόπο την ιδέα του – μια τέτοια διαστρέβλωση δεν είναι διόλου απίθανη όταν αναλογίζεται κανείς τη φαντασία που αναπόφευκτα συνοδεύει τις αναμνήσεις μας. Αν κάποιος αναγνώστης που γνωρίζει το άρθρο, ή ο ίδιος ο δημιουργός του, επικοινωνήσει μαζί μου, θα χαρώ να ανανεώσω το κείμενο· προσθέτοντας τη σωστή αναφορά, με τον σωστό τρόπο.
Εικόνα (πάνω) από: http://www.cnn.gr/reportaz/video/9439/ena-glypto-kokkino-pani-meta-ton-vandalismo-o-agiasmos (Phylax του Κωστή Γεωργίου)

Η φωτογραφία στα δεξιά τραβήχτηκε από μένα στην Αθήνα, τον Δεκέμβριο του 2017. 

Proudly powered by Weebly